از ١٨ تير ١٣٧٨ که خواست سرنگونى جمهورى اسلامى در ابعاد توده اى قد علم کرد تا امروز راه پر پيچ و خمى را طى کرده ايم. در اين سالها کارگر و جنبش اعتراض ضد سرمايه دارى کارگر، با تمام محدوديتهايش، گامهاى بزرگى برداشت. در حکومت و اپوزيسيون، در راست و چپ جامعه بطور کلى، چشمها بسوى جنبش کارگرى دوخته شد. در اين سالها خواست برابرى زن و مرد و نفى آپارتايد جنسى به يک رکن مهم اعتراض و هويت جنبش آزادى و برابرى تبديل شد. در اين سالها کمونيسم در دانشگاه، همانطور که مشخصه کشورهاى استبدادى است، رشد کرد. دانشگاه پرچم عدالت خواهى سوسياليستى را برافراشت. در اين سالها براى هزارمين بار اثبات شد که نه فقط جناحهاى مرتجع جمهورى اسلامى بلکه نظام سرمايه دارى و طبقه بورژوا و طيف رنگارنگ سخنگويانش چيزى در چنته ندارند. در عين حال در اين سالها گرايشات اجتماعى مابه ازاى سياسى خود را در متن جنبشهاى اجتماعى جامعه ايران بازتاب دادند. ما امروز با جامعه اى از نظر سياسى بشدت متعين تر و صفبنديهاى سياسى شفاف تر روبرو هستيم. ١٨ تير امسال اين تجارب عظيم را پشت سر دارد و ميتواند و بايد در قله اى رفيع تر قرار گيرد.
آزادى بشر به طور کلى و آزادى مردم ايران بطور اخص، با موجوديت سرمايه دارى و سلطه سرمايه متحقق نميشود. انسان امروز براى برابر شدن و برابر به رسميت شناخته شدن، بايد ارکان نابرابرى و تبعيض را درهم بکوبد. انسان امروز براى اختيار داشتن در ظرفيت فردى و جمعى، بايد بى اختيارى و اسارت در چنگال سرمايه را الغا کنيد. انسان امروز براى نفى تفاوتهاى طبقاتى و افکار و اخلاقيات و فرهنگ مسلط طبقه حاکم، بايد جامعه طبقاتى را الغا کند. انسان امروز براى مرفه و خوشبخت زندگى کردن و تحقق مادى آزادى و برابرى همگان، بايد مالکيت خصوصى و نظام بردگى مزدى را الغا کند. اسارت طبقاتى و حقارت بشر امروز قانون اساسى نظام سرمايه دارى است. سرمايه دارى "خوب و بد و وابسته و مستقل و ملى و مترقى" ندارد. سرمايه دارى تحت سلطه و امپرياليسم هر دو سرمايه دارى اند و سوسياليسم و کمونيسم مارکسى هر دو را بعنوان حاکميت سرمايه و مناسبات سرمايه دارى نفى ميکند.
در ١٨ تير امسال سوال اول يعنى سرنگونى سرجايش است و بايد پاسخى سوسياليستى بگيرد؛ زنده باد جنبش ضد سرمايه دارى طبقه کارگر! الغا فورى آپارتايد جنسى! نه به جيره بندى، نه به تحريم اقتصادى! فقر و فلاکت را نميپذيريم! آزادى بيقيد و شرط بيان، اعتصاب، تشکل و اجتماع! آزادى بيقيد و شرط کليه زندانيان سياسى! مرگ بر جمهورى اسلامى! آنچه که ما نميخواهيم تار و پود اين نظام است. "اسلامى و ملى و مستقل و وابسته و سلطنتى" آن يکى است. اين سرمايه دارى است. براى نفى اين نظام و نفى سلطه سرمايه بپاخيزيم!*
